Psychomotorische therapie

Thema’s afstemmen
Behandeling vindt plaats op thema’s zoals somberheid, eenzaamheid, impulsregulatie en weerbaarheid. De te behandelen thema’s wordt met de bewoner of cliënt zelf afgestemd. In bepaalde gevallen wordt ook de zorg daarbij betrokken.

Voor wie
Psychomotorische Therapie (PMT) is bedoeld voor (dementerende) ouderen en/of revalidanten met psychosociale problemen van verschillende aard, waarbij zij begeleid worden in bewegingsactiviteiten en/of waarbij speciale aandacht is voor de lichaamsbeleving.

Onbegrepen gedrag
Onrustig, onbegrepen of angstig gedrag bij bewoners en cliënten wordt in toenemende mate gezien. Ook bewegingsdrang komt steeds vaker voor. Naast individueel lijden kan, door de onrust die ontstaat bij anderen, dit gedrag zorgen voor ontwrichting in een woning. PMT kan dit gedrag positief beïnvloeden.

Aansluiten op het dagelijks leven
(Vroegtijdige) herkenning en behandeling van dit gedrag door psychomotorisch therapeuten is van toegevoegde waarde op de zorg. Probleemgedrag wordt behandeld door het nabootsen van situaties en het inzetten van middelen die aansluiten op het dagelijks leven. Tegelijkertijd worden daarmee de zorg, woonassistenten en naasten handvatten gegeven voor de omgang met de problematiek. Deze kunnen variëren van praktische oplossingen tot het zorgen voor een uitlaatklep in de vorm van beweging of lichaamsgerichte oefening. Behandeling vindt in veel gevallen 2 keer per week, gedurende 30 minuten plaats. Voor de psychogeriatrieafdelingen is dat anders en is de behandeling een langdurig traject, waarbij multidisciplinair wordt afgestemd. De duur van de behandeling van revalidanten is korter, 1 tot 6 weken, afhankelijk van de problematiek en duur van het verblijf.

Onderscheidend door het inzetten van beweging
De werksituatie en het als middel inzet van bewegen in de breedste zin van het woord maakt dat PMT zich onderscheidt van andere disciplines. PMT kan worden ingeschakeld voor:

reactivering: het tegengaan van cognitief verval;
resocialisatie: het voorkomen van sociaal geïsoleerd gedrag;
bevordering van het affectief functioneren.

Psychomotorische thema’s
Voorbeelden van psychomotorische thema’s waaraan kan worden gewerkt zijn:

grenzen aangeven;
assertiviteit;
(zelf)vertrouwen;
lichaamsbeleving ervaren;
onzekerheid/negatief zelfbeeld;
acceptatie van veranderingen (zoals ouder worden, verliezen, aandoening of ziekte);
eenzaamheid;
agressiviteit;
angst;
chaotisch/manisch gedrag;
sociale geremdheid;
overdreven afhankelijkheid;
depressie (extreme passiviteit, geagiteerd zijn, inactiviteit);
autonomie problemen.